به نام خدا - سلام . 

در روستای پیلابور میوه های مختلفی به صورت طبیعی رشد می کنند که واقعا خوردنشون دلنشینه . 

اولین چیزی که تو پیلابور به مرحله یاستفاده می رشد میش (mish)(قارچ) می باشد . قارچ در موقع علف چینی که آخر های خرداد و اوایل تیر می باشد قابل برداشت می باشد . 

بعد قارچ نوبت به هَلُوی (haloy)(آلوچه) ی جنگلی می رسد . آلوچه های ریز و ترش که محلی ها با چیدن ترشی می گیرند . آلوچه تیر ماه می رسد که از رنگ سبز تا رنگ سیاه شدنش قابل مصرف میباشد . 

همراه با آلوچه  بور ولش (bor velesh )(توت فرنگی ) هم زیربوته های راه جنگل وجود دارد . کوچک، قرمز و ترش مزه بودن از خصوصیت این توت فرنگی ها می باشد .

در آخر مرداد هم میوه ی جنگلی ای به نام سیاه گله (siya gele)(تمشک) که مزه ای ترش دارد در دل جنگل های پیلابور یافت می شود . 

زرشک وحشی هم در اواسط مرداد قابل برداشت می باشد که با آن مربا می پزند . بوته هایش در یک نقطه ی خاص بالای روستا وجود دارد .

در اواخر شهریور و اویل مهر میوه ی ترش و ترد اربو (arboo)می رسد که درختانش داخل روستا می باشد . 

در اواخر مهر و اوایل آبانم نوبت به کونوس (konos)(ازگِل) می رسد که از روستا بوته هاش هست تا دل جنگل که درختش وجود دارد . 

همراه با ازگل می ارخ (miarakh)  هم می رسد که مزه ی لمسی دارد ودارای طرفداری برای خوردنش نیست . درختشانش ذر روستا و بوته هایش در اطرافروستا وجود دارد . 

تره ی محلی شامل گیاهان گزنه ، تره ، چیچیم و ... هم از اویل بهار تا بارش اولین برف وجود دارد اما تره ی گل زرد فقط در فروردین وجود دارد . 

به نام خدا - سلام . 

خاکشور روستایی می باشد در دل کوه با چشمه ی پر آب و بسیار عالیش که در وسط روستا می باشد . 

همان طور که قبلا گفته شد خاکشور در اول جاده ی خاکی پیلابور  می باشد . 

تمام مردمان این روستا با پیلابروی ها فامیل می باشند و در واقع بعد از جمع شدن روستای سیستان اول عده ای از این افراد به خاکشور اومدن عده ای به پیلابور و عده ای نیز به روستا سیوسرک رفتند  .

خاکشور روستای نقلی با خانه ی های بسیار نزدیک به هم روستایی هست که برای زندگی در زمستان بسیار عالی هست  چون خاکشور کوهپایه ی کوه صخره ای بزرگی می باشد . 

این دو عکس از چشم انداز خاکشور می باشد . عکس از دا خل خاکشور با خود خاکشوری های عزیز . 

برای دیدن عکس  در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید .  

به نام خدا - سلام . 

روستای سیوسرک روستایی یکی از 3 روستایی می باشد که بعد از جمع شدن سیستان مردم سیستان به آنجا رفتن . 

از این افراد یک خانوده با پیلابوری ها فامیل می باشد و چند خانواده هم در سیستان همسایه ها پیلابوری ها بوده اند . 

روستای سیوسرک روستایی با چشم انداز رو به جنگل بی نظیر خود و دشت صاف و گشترده ی خود نمای بسیار زیبایی دارد .

مردم منطقه سیوسرک را خانه ی مه می نامند چون اولین جایی که مه در این منطقه به آنجا می رود سیوسرک می باشد . 

عکس زیر نمای کلی سیوسرک می باشد که از پیلابور سرا (محل چرای دام های پیلابوری ها ) به صورت کامل دیده می شود .

برای دیدن عکس  در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید . 

به نام خدا - سلام . 

دزلیم نام روستای کوچکی هست دقیقا  بقل زمین های کشاورزی که امروزه خالی از سکنه می باشد . 

این منطقه دارای زمین های کشاورزی مرغوبی می باشد و چون حالت دشتی دارد چشم انداز مناسبی دارد . 

افراد این روستا نیز با عده ی زیادی از پیلابوری ها دارای فامیلت درجه 2 هستند . 

به نام خدا - سلام . 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید . 

به نام خدا - سلام . 

پیلابور به خاطر موقعیت کوهستانی خود  دارای  آب و هوای  تقریبا ناپایداری می باشد  . 

گاهی مه خشک ، گاهی مه باران زا ، گاهی باران از خفیف تا شدید و مبارزه ی مه و باران مواردی هستند که همیشه و در هر فصلی به پیلابور بیایید می بینید . 

برف هم از آبن تا اوخر اردیبهشت اگر به پیلابور بیایید می بینید . 

هوای خنکی دارد طوری که هرموقع از سال در پیلابور باشیدباید با پتو بخوابید .

عکس ها را در ادامه مطلب ببینید

به نام خدا - سلام . 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید .