به نام خدا - سلام . 

در روستای پیلابور میوه های مختلفی به صورت طبیعی رشد می کنند که واقعا خوردنشون دلنشینه . 

اولین چیزی که تو پیلابور به مرحله یاستفاده می رشد میش (mish)(قارچ) می باشد . قارچ در موقع علف چینی که آخر های خرداد و اوایل تیر می باشد قابل برداشت می باشد . 

بعد قارچ نوبت به هَلُوی (haloy)(آلوچه) ی جنگلی می رسد . آلوچه های ریز و ترش که محلی ها با چیدن ترشی می گیرند . آلوچه تیر ماه می رسد که از رنگ سبز تا رنگ سیاه شدنش قابل مصرف میباشد . 

همراه با آلوچه  بور ولش (bor velesh )(توت فرنگی ) هم زیربوته های راه جنگل وجود دارد . کوچک، قرمز و ترش مزه بودن از خصوصیت این توت فرنگی ها می باشد .

در آخر مرداد هم میوه ی جنگلی ای به نام سیاه گله (siya gele)(تمشک) که مزه ای ترش دارد در دل جنگل های پیلابور یافت می شود . 

زرشک وحشی هم در اواسط مرداد قابل برداشت می باشد که با آن مربا می پزند . بوته هایش در یک نقطه ی خاص بالای روستا وجود دارد .

در اواخر شهریور و اویل مهر میوه ی ترش و ترد اربو (arboo)می رسد که درختانش داخل روستا می باشد . 

در اواخر مهر و اوایل آبانم نوبت به کونوس (konos)(ازگِل) می رسد که از روستا بوته هاش هست تا دل جنگل که درختش وجود دارد . 

همراه با ازگل می ارخ (miarakh)  هم می رسد که مزه ی لمسی دارد ودارای طرفداری برای خوردنش نیست . درختشانش ذر روستا و بوته هایش در اطرافروستا وجود دارد . 

تره ی محلی شامل گیاهان گزنه ، تره ، چیچیم و ... هم از اویل بهار تا بارش اولین برف وجود دارد اما تره ی گل زرد فقط در فروردین وجود دارد . 

کونوس 

می ارخ

اربو