به  نام خدا - سلام . 

پیلابور دارای طبیعت بسیار زیبا بوده که با توجه به آب و هوایش قابل توجیه است . اوج زیبایی پیلابور از اول اردیبهشت شروع و تا اخر مهر ادامه دارد . نزدیکی جنگل به روستا ، به طوری که با پیمودن کمتر از 1 کیلومتر می توان به جنگل رسید ، زیبایی خاصی به پیلابور داده است . چمن زار ها ی جلوی پیلابورم واقعا روح آدمو شاد می کنه ؛ به طوری که در صبح با پا شدن از خواب وقتی نظاره گر طبیعت می شویم سرزندگی و شادابی وصف نشدنی را به آدم می دهد . 

در جنگل های پبلابور توت فرنگی وحشی که به زبان محلی ولشک (VELESHK)، آلوچه ی جنگلی که به زبان محلی هلعو (HALOY)، ازگیل جنگلی که به آن کونس (KONOS) ، سیاه گله که فقط مخصوص این منطقه است  ،  زرشک که به زبان محلی می اکس ( MIALEX) و قارچ وحشی می باشد . 

در خود محل هم دو درخت اربو (ARBO) و می ارخ (MIARAKH)  که مخصوص این منطقه است  می باشد . 

بوته های هم گون هم در  رستا به صورت طبیعی رشد می کنند . 

چشمه های مختلف و آب گورا و سردشان در مسیر جنگل صفای دو چندانی به این روستا داده است . 

باد های خنک  حتی در گرم ترین روز  نمی گذارد به راحتی از این روستا دل کند . 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید