به نام خدا - سلام . 

این پست بنا به خواست زهرا خانم نظری خاکشوری زده شده است .

حاجی چشمه حدود 100 سال توسط حاج ایزد در پیلابور سرا مشخص گردیده است .

ایشان با خالی کردن تنه ی درخت و گذشتن در دهانه ی این چشمه  ، استفاده از آب این چشمه را راحت کرده اند .

حاج ایزد در زمان ارباب رعیتی یکی از خان های  منطقه بود .

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید 

به نام خدا - سلام . 

روستای پیلابور دارای مسجدی می باشد که در سال 1365توسط اهالیش احداث گردیده است . 

در این مسجد مراسم ختم و مراسم عزاداری محرم  بر گذار می شود . 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید 

به نام خدا - سلام . 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید .

به نام خدا - سلام . 

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید .

برای دیدن عکس در اندازه ی واقعی روی آن کلیک کنید .

به نام خدا - سلام . 

در روستای پیلابور هم مانند تمام روستا های این منطقه دو بار در سال ، کی بار در اوابل سال ویکبار هم در اواخر شهریور پشم گوسفندان خود را می برند . 

این عمل را با قیچی مخصوصی که اسم ان دوآرد(doaard)  می باشد انجام می دهند . 

در ضمن این نکته هم بگم که پنیر گوسفندان پیلابور تو منطقه تک است . 

برگرفته از انترنت

به نام خدا - سلام . 

همان طور که قبلا گفته شد جنگل به پیلابور بسیار نزدیک می باشد . در قدیم مردم پیلابور وروستای های اطراف در جنگل خیلی رفت و امد داشتند و نقطه نقطه جنگل را نامگذاری کرده بودند .

از جمله از این مناطق می توان به خالو لنگه ، میان لنگه ، دو راهی آسابر ، دو راهی طالشکول ، زرگول به کد ( گاوی به نام رزگول در این نقطه به ته دره افتاده بود ) و اشاره کرد .

مناطق نام برده مناطق حوالی پیلابور هست و مناطق دیگر هم نام های خود را دارد.

اکنون خوشبختانه با اجرای طرح جنگل بانی مبنی بر حفظ منابع طبیعی  جنگل این مناطق ترمیم شده و مناطقی که نام بردم در دل جنگل پنهان شده اند . 

با این حال دو عکس از دل جنگل براتون گرفتم که امیدوارم خوشتون بیاد .

میان لنگه 

برای دیدن عکس در اندا زه ی واقعی روی آن کلیک کنید .

میان لنگه هموچون مانند گذشته حالت چمنزاری خورد را حفظ کرده است 

راه جنگلی 

برای دیدن عکس در اندا زه ی واقعی روی آن کلیک کنید .

راه جنگلی موجود در عکس بالا طوری هست که درختان و بوته های درخت عام جنگل های این منطقه یعنی راش راه را به صورت تونل بسیار زیبا در آورده اند .

به نام خدا - سلام . 

در روستای پیلابور میوه های مختلفی به صورت طبیعی رشد می کنند که واقعا خوردنشون دلنشینه . 

اولین چیزی که تو پیلابور به مرحله یاستفاده می رشد میش (mish)(قارچ) می باشد . قارچ در موقع علف چینی که آخر های خرداد و اوایل تیر می باشد قابل برداشت می باشد . 

بعد قارچ نوبت به هَلُوی (haloy)(آلوچه) ی جنگلی می رسد . آلوچه های ریز و ترش که محلی ها با چیدن ترشی می گیرند . آلوچه تیر ماه می رسد که از رنگ سبز تا رنگ سیاه شدنش قابل مصرف میباشد . 

همراه با آلوچه  بور ولش (bor velesh )(توت فرنگی ) هم زیربوته های راه جنگل وجود دارد . کوچک، قرمز و ترش مزه بودن از خصوصیت این توت فرنگی ها می باشد .

در آخر مرداد هم میوه ی جنگلی ای به نام سیاه گله (siya gele)(تمشک) که مزه ای ترش دارد در دل جنگل های پیلابور یافت می شود . 

زرشک وحشی هم در اواسط مرداد قابل برداشت می باشد که با آن مربا می پزند . بوته هایش در یک نقطه ی خاص بالای روستا وجود دارد .

در اواخر شهریور و اویل مهر میوه ی ترش و ترد اربو (arboo)می رسد که درختانش داخل روستا می باشد . 

در اواخر مهر و اوایل آبانم نوبت به کونوس (konos)(ازگِل) می رسد که از روستا بوته هاش هست تا دل جنگل که درختش وجود دارد . 

همراه با ازگل می ارخ (miarakh)  هم می رسد که مزه ی لمسی دارد ودارای طرفداری برای خوردنش نیست . درختشانش ذر روستا و بوته هایش در اطرافروستا وجود دارد . 

تره ی محلی شامل گیاهان گزنه ، تره ، چیچیم و ... هم از اویل بهار تا بارش اولین برف وجود دارد اما تره ی گل زرد فقط در فروردین وجود دارد .